İstenen her durakta durmak olsaydı,bu yolculukta..
Ab-ı hayat akıtan hayratlardan kansaydı gönül,
yanık sevdalara..
İçtikçe yudum yudum dindirseydi sancımı..
Yorgunum..
Aklımı esir alan keşkelerimden,
Sonsuz belkilerimin çelişkilerinden..
Ve senden dünya,yorgunum..
Bıktım tarihin tekerrürlerinden..
Dün eskidi,gün eskidi,sen eskidin..
Ben eskidim amma..
Göğsümde beslenen,yine çaylak bir sevda..
Öğretemedim ona Mecnuni yanmayı.
Leylayı mürşid bilip Mevlaya varmayı...
Kayıt Tarihi : 11.8.2009 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Güz Yangını Duraksız sancı sarar göğsümü Geçit vermez çakırkeyif aklıma Keşke...yazsaydı tarih şu kısa ömrüme Göğsümde beslenen, çaylak bir sevda Devrim Tülay Aydın
Ve şiir;
İstekler , hayaller ve yaşanılan gerçek....hepsi bizlere özel, bizleri büyüten sona bir adım daha yaklaştıran sebepler...bıksak da yorulsak da hayat bu...ya yaşayacaksın ya yaşayacaksın başka çıkar yol yok...
peki öğrenebilmek mümkün mü? Olmak istediklerimizi öğrenemiyormuyuz? Yoksa öğrenmek mi istemiyoruz...
Her sevda gizli bir mürşit Sn Yıldıray..biz anlamasakda öyle ve bir gün Mevla ya ulaştığımızda en temiz haliyle çıkacak inşaallah karşımıza...
yeterki Leyla veya Mecnun berraklığında ve sırrında yaşansın aşk...
Mevla elbet bilecek yar-i severken yarenden geçildiğini...
(bu da nasıl yorumsa sanırım kitap oldu :) )
Teşekkürler
Saygımla...
TÜM YORUMLAR (2)