Cayır cayır yandığın gündür arkadaş.

Bir gün hayalindeki kadın karşına çıkarsa,
Gönlün o güzel gözlere,o tatlı sözlere kanarsa,
Birde sevdiğini söyliyemez,kalbini aşk ateşi sarasa,
İşte o zaman cehenneme düştüğün gündür,çıkarım sanma..

Hele birde yaşın ilerlemiş,kemale ermişse,
Söyliyemezsin derdini,ne ona,ne hiç kimseye.
Eğer sevdiğinde açılmamış gonca bir gülse,
İçin için çıra gibi,yandığın gündür be arkadaş.

Gönül bu,ne yaşlı dinler,ne zenğin ne fukara.
Ne yapsan söz geçiremezsin,sevmişsin bir kere.
Neder sonra el gün,konum komşu,hısım akraba.
Bu yaştan sonra bu derdi,çek çekebilirsen arkadaş.

Velhasıl değneğin neresinden tutarsan tut,kötü.
Gel beni dinle, davul bile denği denğine çalıyor çünkü.
Kalmış şurada,ömründen birkaç güzel güz günü.
Gel vazğeç onuda ahla vahla,geçirme be arkadaş..

Erol derki. Boş ver be arkadaş,vazgeç bu sevdadan,
Biliyorum son goncadır bu,ikinci baharında açan,
Bir gün seni terkedip,başka biriyle gittiği zaman,
Cayır cayır yandığın gündür,sönerim sanma arkadaş...

Söz Yazarı.Erol Sagun.
Tarih.27 Şubart 2004.
Gün.Cumartesi.
Saat.08.30.

Not:ANTOLJİ.COM da kayıtlı Şiirlerim ve(MP3) CD em NOTER tastiklidir.