Çayın Hikayesi Şiiri - İkram Gökhan Akcebe

Çayın bir hikayesi var Karadeniz’de
El ve ayakları tutana kadar çalışan,
Genç, yaşlı, romatizmalı kadınların,
Dizlerim diyerek sızlanışlarından belli.

Çayın bir hikayesi var Karadeniz’de
Uçsuz bucaksız yemyeşil bahçelerin,
Sahibi azsa, zahmeti çok, kazancı iyi,
Çoksa, evin çay ihtiyacı için yeterli.

Çayın bir hikayesi var Karadeniz’de
Tadı doyumsuz olanın yolu engebeli.
Her sevgi gibi oda karşılıksız değil elbet!
Kazandırdığı üç beş kuruş oda belli.

Çayın bir hikayesi var Karadeniz’de
Hasan yarın üniversiteye başlayacak
Onun babası hesap yapıyor düşünceli.
Gitmekle kalmak arası kararsız dertli!

Çayın bir hikayesi var Karadeniz’de
Yeşil mavi gözlü kızların çalışmasından,
Eline üç beş kuruş geçiren şanslıların,
Kollarındaki ince bileziklerden belli.

Çayın bir hikayesi var Karadeniz’de
Belki bu sene kimse yarılık almayacak!
Çaylar odun olacak, otlara sarılacak,
Bahçelerin, kimsesizliklerinden belli!

Çayın bir hikayesi var Karadeniz’de
Onun lezzeti damaklarınızda kalırken,
Satıp zamanında karşılığını alabilenler,
Şanslı olanlar, onunla karın doyuracak belki!