Çayın Diyeti Şiiri - Uğur Sarı

Çayın da şekeri kaçtı ya şimdi
Tam demimi almak üzereyken hayat
Söylesene kapağı açan el kimdi?

Umudun son kalesi sabrın elinde
Son bir cümle belki de son kez dilimde
Duymadan susturup kaçan dil kimdi?

Sesine huzur kaçmış kırgın adamın
Tenin de esmerlik sevdaya mı yanıkmış?
Pişmeden ateşe atıp, yakan el kimdi?

Sokaklar sokaklar… Ah bu arka sokaklar
Şehrime uzaktan bakınca parıltılı ışıklar
Karşılıksız sevdim deyip kaçan el kimdi?

Masaya iki çay koydum sevdiğin gibi
İkisi de şekersiz ve açık bildiğin gibi
Aşkın zehrini tadınca kaçan el kimdi?

Çayın da şifresi oldu ya sonunda
Diyeti ödendi yolcu yolunda
Yoluma dikenleri seren el kimdi?