Çayın demine çökmüş hatıralar
İçip içip dönüyor sayfalar
Her yudumda bir başka sevinç
Her yudumu daha da ilginç
Manzaraların romantik başı
Düş kuruyor dizlerime karşı
Rüzgara verilmiş sadakadır
İçi titrek avuçların yakarışı
Ölümün öbür adı yaşamaksa
Ve sevmekse diğer adı
Ne yapar ki insan
Uçmak istemeyen kanatlarını
Yorgun tebessümler
Çılgın beyaz geceler
Birbirini kovalıyor
O Yasak dereceler
Ve sonra çayın demi gibi
Kararıyor insanın içi
Soğuk gece yarıları gibi
Burkuluyor insanın içi
Şair Lolan
Kayıt Tarihi : 6.1.2003 03:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!