Çayımın yanına
Bir bardak daha çay iliştiriyorum hep
Kimsenin görmediği
Bir benim gördüğüm.
Çayı çok severdin sen.
Deniz kenarındayım
Bir yudum daha içiyorum çayımdan.
Bir yudum daha içiyorum hasretinden
Zehir gibi.
Şekersiz çaya alıştırmana benzemiyor
Hayatımdaki yerini acıya bırakman.
Çayı şekersiz içince ölmezsin demiştin.
Beni sensizlik öldürüyor.
Denizin üstünde beliriyorsun
Yüzüne kuşları toplamışsın
Yine şen şakraksın
Karşılık veriyorum gülüşüne
Ölüler çok güzel gülermiş
Beni ne güzel güldürdün
Pardon, sensizlikle öldürdün.
Gelsen!
Mutfağımız yine çay koksa ellerinden
Ölesiye özledim seni ben.
Şiirler mekanını kendi seçiyor...
Sevgi Gül İlkan
Kayıt Tarihi : 7.12.2023 21:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/12/07/cayin-bugusundaki-siir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!