Çayımın şekeri ol...Düzyazı

bir beter özledim seni Aşkım
hani,bir bardak demli çayın şekerini özlemesi gibi
hayatımın koyu renk demine tad verenim oldun
koyu karanlıklarla dolu yaşam denen bu rüyayı
aydınlatan ışığım,çayımın tatlı şekeri oldun

sen olmayınca sanki tadım tuzum yok gibi
avare serseri bir yaşam tarzım vardı
sevgi dolu varlığınla yön verdin hayatıma
güzel bir yön,aynı sen gibi

geçen o güzel günleri hatırladığımda
gözümde biriken yaşlarla mücadele etmek zorunda bırakırsın beni
aklıma geldikçe ayrılık denen illet
kocaman bir hüzünler bahçesinde bulurum kendimi

orada,açan, yeşeren güllere yer yoktur
hepside,umutlarım gibi solgundurlar
solmak ne kelime,
ben gibi sanki yokturlar

güllere can veren su,
bana can veren ise senin Aziz varlığınmış Aşkım..

ve,güllerin suya kavuştuğu o gün,
sana kavuşmak süslüyor hayallerimi
şu bir gerçek ki,
güller susuz bende sensiz olamam,olamayız asla

çok geçte olsa anladığım bazı gerçekleri
susuz güllerin su bulması dualarımla satırlara döküyorum
ve sana tekrar kavuşacağım o mutlu günün
sevinçli hayalleriyle yaşamaya çalışıyorum..

ey özlemler bahçesinin en güzel gülü
ne olur,ne olur bitir artık yaşadığım sensiz günü...

Ali Efeoğlu
9.Ağustos.2011.İzmir