Çayım Şiiri - Hasan Turgut

Cennetten dünyaya, inen suretsin
Yıldızım günesim, Ayımsın benim.
Yürekte kor olan, aşka davetsin.
Gönül hanemde tek, Sayımsın benim.

Gören gözlerimde, ışığımsın sen.
Sevda çöllerimde aşığımsın sen
Ruhuma ekmek su, azığımsın sen.
Huri otağından, payımsın benim

Kurumaz akarda, senle pınarım.
Yeşerir dal verir, umut çınarım.
Aşıklar biz gibi, degil yanarım.
Baştacı yaptığım, "Vay"ımsın benim.

Beni benden aldı, yeşil gözlerin.
Sudan berrak akar, öze sözlerin.
Başıma huzurdur, omzun dizlerin.
Kirpikleri ok ok, yayımsın benim.

Bakışların değse, dağları sallar.
Seninle anlamlı, beyazlar, allar,
Titrer zangır zangır, geçtigim yollar.
Sensizlik zelzele, fayımsın benim.

Cennet yesil gözler, ömre adalı.
Bakışların pek hoş, hemde edalı.
Ben ezelden beri, sana sevdalı.
Yüregimde demlenen, çayımsın benim.

Hasan Turgut
O4.01.2021