Çayelim Şiiri - Yılmaz Hüsrev

Her gece düşümdesin
Her gün hayallerimde
Özlemim denizinde
Dağında çiçeğinde

O gürül gürül akan
Derelerinde inat
Hasret yorgunluğudur
Bizleri sensiz kılan

Senden uzaklarda ve
Özlemini duymayan
İnan bana Çayelim
Yalan söylüyor yalan

Güneşin doğuşunda
Binbir efsane gizli
O huzme ışıklarda
Mora boyanan dağlar
Ben senden uzaklarda
Tulum sesine hasret
Yemyeşil dağlarını
Merak eder ağlarım

Sevde eder Allah’a
Efsane dolu dağlar
Sevda çiçekleriyle
Rengarenk olur bahar

Kalbime huzur verir
Eşsiz fırtınaların
Gölgesinde yeşerip
Çiçek dolar dağların

Eski bir şarkısın sen
Çayelili sevdalın
Dünyanın gözdesidir
Çayın, muhlaman, balın
Bir yanda renk renk puşin
Bir yanda peştamalin

Benzerin yoktur senin
Cennet seni kıskanır
Bütün gönüllerdesin
Tüm dünya seni tanır

Yeşilin ve mavinin
Kucağında doğmuşsun
Gökteki yıldızlarla
Hep arkadaş olmuşsun

Sen huzurla dolusun
Ben yanarım Çayeli’m
Senden uzaklarda ben
Hep ağlarım Çayeli’m

Sen hep mutlu olmanın
Güzelliğini tattın
Bütün çocuklarını
Gurbet ellere attın

Şimdi o çocukların
Yanar sana Çayeli’m
Onlarda benim gibi
Her gün ağar Çayeli’m

Mavine yeşiline
Kokuna hasret kaldım
Kokulu üzümüne
Çayına hasret kaldım

Bitmeyen bu hasrete
Yanar mısın Çayeli’m
Sende çocuklarına
Ağlar mısın Çayeli’m

Ayrılık türküleri
Söylenir dağlarında
Binbir efsane yaşar
Güzel yaylalarında

Denizinde takalar
Bilmem hala durur mu
Hamsi yolu şaşırıp
Sahillerle vurur mu

Sahilinde dizilmiş
Limanköy sahil yaka
Yorgun düştüm gurbette
Resmine baka baka

Coşkun dereler gibi
Bende sana akarım
Güzel yaylalarına
Uzaklardan bakarım

Özledim o yemyeşil
Çay kokan bahçeleri
Özledim burcu burcu
Çam kokan evlerini

Özledim sahilleri
Süsleyen martıları
Gelin gibi süslenen
Kıvrım kıvrım yolları

Kurumuş senelerce
Kalbime akan pınar
Hasrete yanık düşmüş
On beş asırlık çınar

Viraneye dönmüş hep
Duman tütmeyen evler
Sen varken bu yüreğim
Hangi güzeli sever

Senle dolu yüreğim
Her gün özleyip yanar
Bizi uzaktan gören
Birbirine küs sanır

Kanayan yaramızı
Ne olur sar Çayeli’m
Bizleri de yanına
Yanına al Çayeli’m

Ayırdın birbirinden
Dost akraba kardaşı
Yağmur olup gözyaşı
Döker kupsa tepesi

Bütün dünyayı sarmış
İnce uzun kolların
Kapanmış birer birer
Issız kalmış yolların

Hüzün sarmış dağları
Bulutlar ağlamakta
Nice ulvi aşıklar
Senin için yanmakta

Sen Çayeli’m sen dolu
Sen dolu kalbim
Yıllar akıp gitti ve
Seni unutamadım
Der misin gidenlerim
Beni unuttu diye
Bir tarafa çekilip
Sessizce ağlar mısın

Kabuğun altındaki
Sızlayan yara gibi
Gidenlerin ardından
Sızlanıp ağlar mısın

Unuttuk sanma seni
Unutmak kolay mı
Bu kurtlar sofrasında
Barınmak kolay mı

Kolay değil Çayeli’m
Var olamak kolay değil
Seni sevmeyenlere
Yar olmak kolay değil

Hamsi ve çay kokusu
Çeker beni yanına
Hasretim camilerden
Okunan ezanına

Ramazan sofraların
Hala burnumda tüter
Çıkar mı hiç aklımdan
İftar borazanların

Değişme ömür boyu
Hep böyle kal Çayeli’m
Bizleri de yanına
Yanına al Çayeli’m

Sende güzel lahana
Sende güzeldir hamsi
Damaktaki tadımdır
Hoşmeri muhlaması
Biraz yoğurt yanında
Bir de köy muhlaması

Çal tulumcu çal bize
İnce bir yol havası
Öyle çal ki tüm dünya
Kalkıp horon oynasın
Hasret çeken Çayeli’m
Mutluluktan ağlasın

Yaşar mı derelerde
Pullu pullu balıklar
Yaylalarda var mıdır
Efsane sevdalıklar

Senoz’un dereleri
Harıl harıl akar mı
Yayla yolunda kızlar
Hala puşi takar mı

Geleceğim Çayeli’m
Suyundab kanacağım
Bir seher vakti gelip
Kapını çalacağım

Bitecek yıllar sonra
Ayrılığın hasreti
Özledim Çayeli’mi
Özledim memleketimi

Ana baba kardeşi
Birbirinden ayırdın
Seni seven kalpleri
Uzaklara savurdun

O genç sevdalıları
Güneş gibi kavurdun
Bu hazin manzaradan
Şimdi sen mutlu musun

Mutlu musun bir söyle
Şimdi ben sana elim
Seninle güzelleşir
Baharlarım Çayeli’m…