Çayeli Ağaran Şelalesi

Şirin ilçem Çayeli, çayın diyarı Rize,
Yeşili döşeğimiz, mavisi yorgan bize.
Şimdi uzakta değil, ben de Çayeli’ndeyim,
Köpüklenerek akan berrak şelâledeyim.

Suların kavuştuğu Karadeniz orada,
Tabii güzellikler katmerleşmiş burada.
Şairler Deresi’nden yukarıya gidersin,
İlkbaharın kolunda ahenkle dans edersin.

Hangi kıyıya insen, hangi tepeye çıksan,
Yeşili bulacaksın hangi yöreye baksan.
Buraya gelenlere her yer her şey manzara,
Şelâleden bakalım dağlarda yatan kara.

Şırıl şırıl akıyor tabiat harikası,
Soğuk sularında var alabalık yuvası.
Taşların arasından kıvrılarak akıyor,
Başındaki duvakla öyle bize bakıyor.

Görenler hayran kaldı bu nazlı şelâleye,
Yamacında çiçekler sanki benzer lâleye.
Ağaran şelâlesi; yüksek, dik ve heybetli,
Suları şarkı söyler, her zaman bereketli.

Yalçın kayadan akan, o suyun kütlesidir,
Şimdi bizi çağıran şelâlenin sesidir.
Rüzgârla savruluyor suyun çığ tabakası,
Adına sebep olmuş kardan beyaz akması.

Serpilen sularıyla dallar hareketlenir,
Buraya yorgun gelsen ruhun bile dinlenir.
Yaslanıp bir kayaya kuş sesleri dinlersin.
Yöresel oyunları oynamaya ne dersin?

Yağmur güneşi bekler, gökkuşağı oluşur,
Derenin yatağında sanki sular gülüşür.
Yüksekten akan suyu çarparak iner yere,
Taştan taşa atlarsın seninle oynar dere.

Kavrulsan da sıcaktan suda serinlenirsin,
Çayı ateşe koyup demlerken dinlenirsin.
Anasına yaslanmış küçük şelâleleri,
İstersen piknik için yeşil örtü her yeri.

Siyah topraktan çıkan yeşili göreceksin,
Yeşilden çıkan moru, renkleri dereceksin.
Kırmızı gül, papatya, menekşe açılacak,
Beyaz komar çiçeği seni karşılayacak.

Efsunlu güzelliğe sen hayran kalacaksın,
Yaşamanın tadını buradan alacaksın.
Hayde, bekletme bizi, şelâleye çık sen de,
Çayı ben demleyeyim, gel mangalı yak sen de.

Ağaran Şelâlesi işte; Çayeli, Rize,
Benden selamlar olsun buradan hepinize.