Eyvallah Kader Şiiri - Mecit Aktürk

Ömür dedikleri üç günlük rüya
Kâbusa ben nasıl harika derim
Bahar da var idi bu handa güya
Kışları bahardan saydı kaderim

Bağrımı yakarken amansız ateş
Bahtıma hasımdı, celladıma eş
Gâh bulut ardına gizlenen güneş
Gâh şavkı özlenen aydı kaderim

Sabrımı zorlarken sayısız eza
Sanırım bir kezdi hazzıma rıza...
Razı da etmiştim birkaç gün yaza
Yazık ki son anda caydı kaderim

Gizemli varlıktı görünmez sima
Zamansız çökerdi gönül masama
Lokmamda ağuydu diyemem ama
Soframda şekersiz çaydı kaderim

Görse ki azıcık mutlu bu garip
Parmak sallıyordu mendil gösterip
Heceler içinden bolca âhh derip
Hesabı önüme koydu kaderim

Ne meze karmıştım envai tattan
Ne düşler kurmuştum yalıdan, yattan
Yine be bezdirdi beni hayattan
Sıyırdı sıtkımı soydu kaderim

Boş yere yakardım yordum çenemi
Arzumun, nezdinde yok ki önemi
Ne baktı gözüme gördü o nemi
Ne de iniltimi duydu kaderim