Çayda boğulma Şiiri - Fahri Bulut

ÇAYDA BOĞULMA
Onca sınav verip geldin bu güne,
Hep iyilik düşle takılma düne,
Güzellik görende koş git o yöne,
Deryayı aşıp da çayda boğulma…

Hiç karanlık olmaz ilimin yolu,
Bırak ayrıştıran sağı ve solu,
Bütün insanoğlu, tek tanrı kulu,
Deryayı aşıp da çayda boğulma…

Hep güzellik yazsın elde kalemin,
İncitmesin kulu bir tek kelamın,
Ayırımsız olsun sevgi, selamın,
Deryayı aşıp da çayda boğulma…

Sen ki nice arif sohbeti gördün,
Arif olmadıysan bir bakar kördün,
Pirden himmet alsan şimdi erendin,
Deryayı aşıp da çayda boğulma…

Varsa kov içinden o kör şeytanı,
Kalmasın gönülde nefret, kin konu,
Kötü insanların uçurum sonu,
Deryayı aşıp da çayda boğulma…

Orucun önemi açlar doyurmak,
Ele, bele, dille hep sahip olmak,
Bu ulvi görevi yaşama yaymak,
Deryayı aşıp da çayda boğulma…

Unutma kötülük kötüler işi,
Unutma iyilik iyiler işi,
İyi insan yapmaz cahilin yaşı,
Deryayı aşıp da çayda boğulma…

Rızazade, yettin kendini tanı,
Hak sana emanet etti bu canı,
Onca peygamberler, veliler hani,
Deryayı aşıp da çayda boğulma…
Deryayı aşıp da çayda boğulma…
Deryayı aşıp da çayda boğulma…
28 NİSAN 2020
Fahri Bulut Rızazade