Sanayide tezgah kurmuş,
Uyanıktır, bizim Durmuş.
Esnafa çay satıyormuş,
Yarı demli, yarı demsiz.
Çay istiyor, kaportacı,
Öfkelenmiş sigortacı.
Demiş, bu çay neden acı?
Yarı demli, yarı demsiz.
Mobilyacı, küpe binmiş,
Bizim Durmuş, fırça yemiş.
Çabuk, çayı getir demiş,
Yarı demli, yarı demsiz.
Doğrultmacı bağırıyor,
Durmuş beyi çağırıyor.
Hani, bizim çaylar diyor,
Yarı demli, yarı demsiz.
Aman Durmuş, bize beş çay,
İşler, kesat gitti bu ay.
Bu çayları, hayrına say,
Yarı demli, yarı demsiz.
Sanayide, işler durmuş,
Ağır aksak, gidiyormuş.
Çaylar da, çok güzel olmuş,
Yarı demli, yarı demsiz.
Kayıt Tarihi : 13.1.2010 08:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Durmuş, bir semboldür. Amaç, demsiz çay satarak, insanların sağlığıyla oynayan çaycıları uyarmaktır.
![Adem Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/13/cayci-durmus-2.jpg)
Recep Uslu
TÜM YORUMLAR (33)