Çay ve Kameriye Şiiri - İbrahim Kilik

Özelleşir kameriye, çayın nurdan rengiyle.
Sohbetler renk kazanır kaşığın ahengiyle.
Zil, şal istemez burda.
Yeter kaşığın sesi.
Isıtır içimizi çayın sıcak nefesi.
Yudum, kameriyede enfeslerin enfesi.
Ruhları mesrur eder burda çayın bestesi.
Kameriyede çay sanki huzurun has güftesi.

Bir köşede semaver, önce ona selam ver.
Demliği ihmal etme, ona da göz kırpıver.
İkisi de cömerttir, misafiri çok sever.
Ne semaveri kır ne demliği gücendir.
İnce belli bardakla dostlarını sevindir.
Kameriyede huzurun tarihini yaz daim.
Birlikte dostlar ile onu ezberleyelim.

Tepsiler bardaklarla boş gitsin, dolu gelsin.
Kameriye serinliği sinelerde dinlensin.
Elinde çay bardağı her an gönül şenlensin.
Kameriye gölgesinde huzur ve çay demlensin.
Bu dirlik düzenliğe sakın halel gelmesin.
Kameriye çayla güzel, sen de orda özelsin.
Ankara,27.11.2008