Bir akşam üstü
Çayımızı yudumlarken,
Salacaklar kahvesinde.
Boğazın serin derinlikleri,
Bardağımızda ısınır da durur.
Havada ılık bir akşam kokusu
Kız kulesi heybetli,
Grubun son demleridir belki
Işığın loşluğunda kaybolan..
Uzunca uzayı verir ufkunda
Boğazın aslan yelesi.
Bir gerdan gibi etrafı saran yalılar
Selam eder Sultan Ammede Sofya'ya
Vapur sesi kaşık sesini aşarken bir ara
Eyüp sultandan bir yıldız pırıldar
Şeyhim Hüdai'ye, Üsküdar'a...
Velhasıl dostum İstanbul bu
Bir çayı bile bin hayal kurdurur
Hayali hayatı durdurur
Döner durur kaşık misali
Çayımın ilk ve son öyküsünde...
mRg
15 TEMMUZ 2015
Kayıt Tarihi : 27.8.2015 11:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çay ve İstanbul Mehmet Reşat Güney Bir akşam üstü, çınar kokusuyla, Çayımızı yudumlarken ince ince, Salacaklar kahvesinde, dalga şırıltısı. Boğazın serin derinlikleri bardağımızda, Tuzlu rüzgârla ısınır, dans eder durur. Havada ılık akşam, deniz tuzuyla, Kız Kulesi heybetli, efsane bekler, Güneşin son demleri loş ışıkta erir, Ufukta uzar Boğaz, aslan yelesi gibi. Gerdan gibi sarar yalılar etrafı, Selam eder Üsküdar, Sofya diyarına – Vapur düdüğü kaşık sesini ezer bir an, Eyüp'ten yıldız pırıldar, Hüdai'ye iner. Velhasıl dostum, İstanbul bu ya, Bir çay yudumu bin hayal doğurur ansızın!
TÜM YORUMLAR (1)