Çay Sohbeti Şiiri - Mehmet Çakır

Kıymet bilmeyene âşık olma ha,
Ağlarsın gözlerin döner pınara.
Kimsenin çayında kaşık olma ha,
Şeker eriyince koyar kenara…

Akla şek düşünce itimat biter,
Kuşkuyla yaşamak ölümden beter,
Meyve vermese de gölgesi yeter,
Her zaman sırtını yasla çınara…

Kederi def eyle dost gör neşeyi,
Sükûnetle donat her bir köşeyi,
Gün gelir elinden alır her şeyi,
Alışma ihtiras denen kumara…

Haksızlığa susma sonsuza değin,
Sana da dokunur yılan dediğin,
Silleden ibaret değil yediğin,
Çok bedel ödersin bazen şamara…

Adamlık olmalı insan mevcudu,
Yalnız Rabbinedir kulun sücudu
Haram lokma hasta eder vücudu,
Zerre zehir sokma sakın damara…

Sevdiğine ömür boyu sahip çık,
Dostun için bütün tabuları yık,
Fitneci şeytanın ümüğünü sık,
Her daim doğruyu güzeli ara…
Aşkın kıymetini bilirse âşık,
Ne ayrılık kalır ne kalpte yara…