Neyimiz vardı sanki; bir çay ile bir simit,
Lâkin umut doluyduk, çok şükür ki son limit...
Gerçek zenginliğimiz umuda sarılmaktı,
Umutla gülen gözler hem capcanlı hem paktı...
Umut, bir güneş gibi; ah yüreğimi yaktı,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta