Belki çayı şekerli seversin,
Kakaoyu sütlü, denizi mavi..
Ama benim sevgim katıksız.
Beklemek acısına alışkınım,
Sevilmek ise çok şekerli...
Başkaları çaylarını içerken kaşıksız,
Arta kalan bütün şekerleri sana sakladım.
Belki bir ara bana uğrarsın diye,
Ezelden beri yüreğimi tazeliyorum.
Hadi çık da gel bir çayımı içmeye,
İstikametimiz söğütlü bir çardak.
Sohbetimiz iyice demlense...
Sana ömrümü koysam çok mu gelir,
ince belli bir bardak?
Bir kez olsun, sevgimi soğutmamayı düşün.
Azıcık kalbini aralık bırak,
Buhar olup, seni göğe taşısın icazım.
Ama ayıp değil mi gülüşün?
Bir benzerine yenilmekten ödüm kopuyor.
Artık yenilenmek lazım...
Çay bardaklarındaki buğu,
Taç yapraklarındaki çiy,
ve göz kapaklarındaki yaş,
Görmezden gelinir çoğu...
Sen kalbimi hafife alma sakın!
Her şeyden damlaya damlaya sen oldun.
Kayıt Tarihi : 28.3.2019 13:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berke Selman](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/28/cay-siiri-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!