Çay Şiiri - Rüştü Arseven

çayımın son yudumu, bardakta ki
renkleri anlatsam,
dizelere sığmaz.

bir öpük kadar masum,
batan güneş kadar sessiz.

o sigara dumanları yok mu?
sırtından yedi kurşunu,
yeşile ortak oldu kırmızı,
alev alev, kaynaşma çıngışma,
göğsünde şarapnel parçası bir diğerinin.

bir bebek pörsük memelerden süt çekiyor,
eli kırbaçlı bir kopuk,
yükleniyor kapıya,
kapı, bana ne deyip çekilince geriye,
paldır küldür ortasında odanın.
bebek sarılıyor bedene,
gözler cıbıl cıbıl kocaman,

kafesteki kuşun feryadına,
duruluyor çayımın son yudumcuğu,
sigaramın oynak dumanı...

1982