Şimdi mevsim bahar
Sevgi ekme zamanı
Şimdi sevmek zamanı
Durmak ömre zarar
Şimdi mevsim yürek
Acılardan sevinç çıkar mı
Kara bahtımıza rağmen
Yada sevinçten umut var mı
Bölük pörçük yüreklerden
Çocukluktan kalma ışıldayan gözler
Bir mendile kazılan gerçek sözler
Bilmezdim siyaha bu kadar düşkün olacağımı
Ve bilmezdim siyahlar içinde hayaller kuracağımı
Belki de kimseye yakışmadı siyahlar bu kadar
Ondandır siyaha olan düşkünlüğüm
Simsiyahlar içinde bir düş gördüm
Kapkaranlık bir zindana düşmüşüm
Hangi toprağıma gül ektiysem yetişmedi
Hangi suyu havayı verdimse fayda etmedi
Hangi güneşe döndüm ise yine gül bitmedi
Sorun toprağım mıdır yoksa sorun gülde mi
Cevabını alırım ne vakit gözlerin gözlerime değdi
İçimde seninle uzunca konuşurken
Şu an iki yabacı gibiyiz
Ruhum varlığına sevinirken
Buz tutmuş nedense kalbimiz
Sen söyle suçlu hangimiz
Üç mevsim gördüm senin gözlerinde.
İlkinde aşk ekiyordun.
Gözlerin sözlerin yerine konuşur gördüm o dem.
Bana aşk ile bakıyor ve aşk sunuyordun.
Ben ise aşkına sahip çıkmak için yollar arardım.
O kadar güzeldiki bakışların.
Uçurtmam uçar elimde ince ipçik
Ruhumda ipe benzer incecik
Kırılıverir kopuverir yok sebepçik
Saklı hazinelerim var
Bilinmez akşamların derin ufkunda
Hani beni unutan o yar
Zenginliğime bedeldi o kadar
Saf ve samimane ecelim oldun
Ah felek ah zalim dünya
Yürü durma devam et hakka adanmış ey umut yolcusu
Bu engel bu tökezleme ne ilk ne sonuncusu
Çıkar başını karanlık delhizlerden takılma gölgelere
Kır zincirlerini at malayani yüklerini bakış göklerle
Sicim sicim rahmet akarken haktan susamış sinelere
Bir ömre yeter emin ol sana bir damla düşse
Neler neler için yutkundum
Ne öfkeleri içimde susturdum
Bir ülkeyi arkamda bıraktım
Koca bir şehri unuttum
Ama basit bankı unutamadım
İlçe garajında el sallarken kaldım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!