Çay Saati Şiiri - İsmail Uysal

Bir çay koy kardeşim en demlisinden
Aman ha kederi eksik olmasın
Bir türkü mırıldan, bir ağıt devşir
Bir resim gözlerin en nemlisinden
Türkü, çay sevenden, ha bir de şiir
Görmedim yüreği kesik olmasın

Bir çay koy kardeşim içinde hasret
Bergamut istemem, memleket koksun
Bir de çocukluğun masumiyeti
Birazcık toz toprak biraz merhamet
Hatırlatsın bize ademiyeti
Gösterişten uzak, kibirden yoksun

İnce belliden koy kardeşim çayı
Sarsın muhabbeti avuçlarımız
Çam ağacı, afyon ve taze kekik
Neyleyeyim tacı, tahtı, sarayı
Rüzgarın gönlü de esrik üstelik
Kime ne delikmiş pabuçlarımız

Tavşan kanı derler ya öyle olsun
Bir çay koy, muhabbet demini bulsun
Uzar belki ömrü kırlangıçların
Nasılsa sonu var başlangıçların
Sorma nereliyim, yahut neciyim
Ben ki öz yurdumda bir mülteciyim