Çay mahallesi Şiiri - Mustafa İleri

Yolum düştü değil
Anam ğile uğradım
Çamuru ile tozu ile
Büyüdüğüm çay mahalleye
Küçüklüğün aklıma gelir
Her gelişimde

Mahallenin duruşu Sokakları
Yaptığımız işler
Yalın ayak toz duman
İçinde oyunlar
Köşe kap maçaları
Saklan baçlar
Ezberletmişti he köşeyi
Hala unutamam
Kim hangi evde
Yüzler ihtiyarlamış
Nesil çoğalmış gördüm
Çay mahallede

Kaldırım taşlarında
Ayak izlerimi ararım
Her gidişimde
Yalın ayaklarla basar
Vururduk taşlara
Ayak izlerimiz çıksın diye

Kavaklara isim yazar
Çentikler atardık iş olsun diye
Akan çay kurumuş
Çeşmeler azalmış gördüm
Kepir pınarı sanki kuruyacak
Duruma gelmiş
Köprüler çoğalmış
Çayın üstünde
Vak vak diye bağıran
Ördekler yok ortalıkta
Dere boğazı küsmüş sanki
Çay mahalleye

Töre gibi yerini korur
Kadınların kapı önü
Sohbet toplantıları
oturak alemi gibi
Söyleme sohbete devam

Komşuluk dayanışma
Aynı biçimde devam
Yine geziyor ortalıkta
Bizim benzerimiz
Pantolonsuz yalın ayak
Başı kabak çoçuklar

Çöplük başı renk değiştirmiş farklı
Top sahamızı fidanlar almış
Bizim yerimize

Kepir camii yenilenmiş
Gördüm yeni yapı
Eski havalar hala mevcud
Çay mahallede

Galata sokağın dan giden olmuş
Yerlerine yeni gelenler var
Çay mahallenin halleri
Kendi kaderinde kalmış
Şehrin bir köşesinde
Kalmasından dolayı

Kerpiç duvarları taşlarla oyardık
Oyun olması içinmi
Yoksa yaramazlıktanmı
Bahçelere dalardık
Akşam saatleri kimse görmez diye
Erik için kiraz için
Adına çalmak mı diyelim
Yokluktanmı yoksa çoçuklukmu
Bilmem
İşte o zamanın
Çay mahallesinden
Birazcık çoçukluk yıllarımızdan
Kısada olsa bir örnek

10.05.2004. Zile