Bana gönül koyma, çay koy...
Ben dizlerine uzanayim, sen Cemal Sureyya oku bana! Birde, senin sesinden dem alsin ruhum... Dertler dibine çöksün, yüregim çay gibi koksun... Ellerinle dokunamadigin yerlerime, sözlerinle dokun ve gözlerinle fethet beni... Kalelerimi zapdet , duvarlarimi yik, senin et beni...
Bana gönül koyma... Çay koy....
Ümit Tiryaki
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta