Bana gönül koyma, çay koy...
Ben dizlerine uzanayim, sen Cemal Sureyya oku bana! Birde, senin sesinden dem alsin ruhum... Dertler dibine çöksün, yüregim çay gibi koksun... Ellerinle dokunamadigin yerlerime, sözlerinle dokun ve gözlerinle fethet beni... Kalelerimi zapdet , duvarlarimi yik, senin et beni...
Bana gönül koyma... Çay koy....
Ümit Tiryaki
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman