Bana gönül koyma, çay koy...
Ben dizlerine uzanayim, sen Cemal Sureyya oku bana! Birde, senin sesinden dem alsin ruhum... Dertler dibine çöksün, yüregim çay gibi koksun... Ellerinle dokunamadigin yerlerime, sözlerinle dokun ve gözlerinle fethet beni... Kalelerimi zapdet , duvarlarimi yik, senin et beni...
Bana gönül koyma... Çay koy....
Ümit Tiryaki
Ümit Tiryaki 3Kayıt Tarihi : 1.3.2018 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!