Terli bir sabah uykuya,
kabuslara son verirken;
ten titriyor, üşüyordum.
Rüyamda dipsiz kuyuya,
karanlığa ben varırken;
sen itiyor, düşüyordum…
Rüyalar çıkmaz diyerek
hep avunmaya çalıştım.
Nasılsa ben çıkmazlara
Platonizmle alıştım…
Senli bir çay yaptım sonra,
kahvaltımla yudumladım.
Üşümelerim azaldı,
senli düşüncelerse hiç…
Kayıt Tarihi : 16.4.2011 14:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!