Çay Kenarında Şiiri - Muhittin Alaca

Şehir sıkar bazen, keser nefesi,
Soluğu alırım, çay kenarında.
Terk ederim hemen beton kafesi,
Kuş gibi olurum, çay kenarında.

Akar su, araba, insan ve motor,
Suskun sözlerimin, tetiği atar,
Kağıdın rahmine düşer ilk satır;
Uzağa dalarım, çay kenarında.

Kimse bilmez bende olan halleri,
İçerime akan, gamdan selleri,
Efkârımdan titrer, sazın telleri;
Söyleyip çalarım, çay kenarında.

Akreple yelkovan, durmadan döner,
Gece hanelerin, ışığı söner,
El ayak çekilir, debdebe diner;
Bir tek ben kalırım, çay kenarında.

Hatırlatır seni, kayan yıldızlar,
Hasretin kemirir, sol yanım sızlar,
Sadece ben değil, Kırıkhan özler;
Demiştin gelirim, çay kenarında.

14.09.2018
Muhittin Alaca