Çay içtim Şiiri - Hülya Göde

Sen gidince üzülmedim desem
Yalan olur...
ÜZÜLDÜM,HEM DE ÇOK.
AĞLADIM,ODAMA KAPANDIM,
YATAĞIMA UZANDIM,KIVRILDIM, BÜZÜLDÜM,
ÇOK HEM DE ÇOK ÜZÜLDÜM.
KALKTIM,YÜRÜDÜM,OTURDUM,
SAĞA SOLA SAVRULDUM,
ATEŞLER İÇİNDE KAVRULDUM.
SONRA SAATLERCE AYNAYA BAKTIM,
Bİ ÇARE DEDİM...RABBİM..Bİ ÇARE
KENDİME KIZDIM;
RUHUM BEDENİME NEFRETLE BAKTI SANKİ,
ÇİRKİN ŞEY DEDİM BAK NE OLDU?
SOKAĞA ONSUZ NASIL ÇIKACAĞIM,
ONU SORANLARA NE DİYECEĞİM,
NASIL DİYECEĞİM BENİ TERKETTİ.
SAÇLARIMI YOLDUM,YİNE AĞLADIM.
HAYKIRDIM ONSUZ YAPAMAM DİYE.
DELİ GİBİ...
GÖZLERİMDEN ATEŞLER FIŞKIRDI SANKİ,
SONRA DURULDUM,
SAÇLARIMI TARADIM,KENDİME BAKTIM.
O KADAR DA ÇİRKİN DEĞİLDİM..
GÖZLERİM KIZARMIŞTI,
AMA DAHA BİR GÜZELDİ...
SAAT BEŞE GELİYORDU, ÇAY ZAMANIYDI.
ÇAY DEMLEDİM, SERİNDE İÇMELİYDİM.
BALKONA ÇIKTIM ÇAYIMI YUDUMLADIM,
İNSANLARA BAKTIM, KOŞUŞTURAN İNSANLARA
DÜŞÜNDÜM; ASLINDA ÜZÜLECEK O KADAR
DERT VARKEN DÜNYADA,
VE SEN BENİ BİR HİÇ UĞRUNA TERKETMİŞKEN,
DEĞMEZMİŞ DEDİM KENDİ KENDİME..
SEN GİTTİN BEN ÇAY İÇTİM,
SENİ BİR ÖMÜR HAYATIMDAN SİLDİM....