Maksadım çay demlemekti.
Kaynayan su vaktidir dedi
Bardaklara uzandım
Alışkanlık işte
Elim iki bardağa değdi
Ve yine sen düştün aklıma
(Dedim: “Burada olsaydı.”)
Sanki hemen yanımda
Gözlerimi kapatsam
Ve açsam ki
Sen
Boylu boyunca koltukta
Çay elinde
Ben
Yanında
Çay elimde.
Bir sabah
Ben yine çay demleseydim
İki kişilik olsaydı soframız
Yine sen
Yine ben
Ve yine huzur koksaydı çayımız
Niyetim ne hüzünlenmekti
Ne de seni hatırlamak
Ben sadece çay demlemek istemiştim
Ve yine sen düştün
İki çay bardağına uzanan parmak uçlarıma
Ellerim seni özledi
Sesim sesinin yankısını hissetti
Sanki tam yanımda
Bir baktım
Başın omzumda
Gözüm gözüne değdi
Ruhum ruhuna
Hayâllerim.
Ve sen...
Yine tam ortasında
Çay demlemekti niyetim
Sadece çay
Ellerim sana uzandı
Aklım sana daldı
Ne çay kaldı
Ne ben...
Ne de yâr.
Kayıt Tarihi : 19.2.2018 00:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sarı Zambak](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/19/cay-demlemekti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!