Çay Demi Şiiri - Halis Hoça

Semaver kaynıyor, kaynatıyor sohbeti.
Temkeşinde beyaz bir çaydanlık,
Fincanlara taşınıyor çaydanlıktan dem
Düşlerimin en gizemli yerlerinde sen..
En yalın gerçekleri odamdan soyuyorum,
Duvarlarımı kristal kar taneleriyle boyuyorum…
Radyodan dökülen nameleri de koyuyorum,
Sofadaki sedire; sofranın ta orta yerine…
Bir de kardelen bahçemde.
Çayın deminde eski kış gecelerinden masallar
Saçaklarda evin sıcaklığı soğuğa çarpar,
Su zerrecikleri buz olur sarkar hayata …
Ah! Buğulu camlara uyanırdı çocuklar..

Pencerem açık, sokakta kar.
Yeşil gözlü küçük çocuk kartopu oynuyor, düşleri bahar.
Havuç burunlu kardan adamın kömür gözlerinde gözlerim,
Islık çalıyor beyaz tepelerde ayaz.
Minik bir serçe kanat çırpıyor gökyüzüne…
Çayın demine sarılıyorum biraz,
Sımsıcak ığıl ığıl akıyor içime,
Kıpır kıpır oynaşıyor içimdeki haz.

hOça 01.02.2012