Çay, Cigara, Tıngır, İkide Damla… Şiiri ...

Susuz kaldıysa kelimelerin; dökülür mü hiç kuru kâğıda,
Yoksa bir dal Bafra cigaran; kederlenir mi hiç kelimelerin,
Kulağında tıngırdamıyorsa hoş ses; olur mu kelimelerin dize,
Çay, cigara, ikide tıngır mıngır varsa; dökersin iki de yaş damla,
Ondan sonra başlar kelimelerin ağlamaya, ağlattıkça da ağlatırsın!
Vurdukça vur başına! Taa ki “ben ettim sen etme! ” dedirtene kadar!