Çay Bardağı Şiiri - Fatih Ağaç

Ah! benim can yoldaşım
Kadim dostum gıymatlım
Baba yadigarı çay bardağım
En hararetli çaylarda dahi metindin
Daima hizmet ettin
Hep müstenid oldun
Beni yalnız bırakmadın
Bana bazen samimi bir dost
Bazen sadık bir hizmetkar oldun...

İmdi sen yoksun
Bana çok ıraksın
Sensizlikte anladım
Senin bende ben olduğunu...
Soğuk kış gecelerinde,
Yağmurun şıpıltısı kadar tatlı
Karın görüntüsü kadar zarif
Sobadaki kestane kadar da leziz
Ve eşsiz tavşan kanı çay sundun bana
Seni, bir doktorun neşteri tutuşu gibi
Sırtında yumurta küfesi taşıyan çocuk gibi
Titiz ve korkarak taşırdım yıllarca

Sensizlik var ya sensizlik
Benim için çaysız şeker gibi
Yuvasız kuş gibi
Dilsiz ruh gibi
Sensizlik işte...