Çay Bahçesi Şiiri - Sandra Şentürk

Başka bir kadının teninde mi yitirdin bütün düşlerimizi ?
Onun teninde mi tenimin kokusunu hatirlayacaksın ?
Yada ömür boyu orada beni arayacaksın .
Aradığın ben değilsem, aradığın neydi bilmem.
Aradığın bir aşk zannederdim ,bir çift şefkatli göz, sığınak bir omuz ...
Düşlerimin kentinde rastgele dolaştın...
Sokaklarımda lunaparklar aradın ...
Oysa çay bahçelerimde vardı .
Senin için kurdum o lunaparki ...
Senin için demledim mis gibi çayımı...
Çay var mı diye sordun.
Gülümsedim olmaz mı dedim.
Sana olmaz mı ...
Baktım bir çay kaşığı kadar çay kalmış kavanozda...
Bir garip telaş bir heyecan bakkala gittim...
Döndüğümde masa boştu.
Oturup bekledim gelir elbet dedim.
Gün ağardı gün doğdu...
Sonra yine aynı döngü...
Gelen giden yoktu.
Bir saksıda bir çiçek büyüttüm...
Yeşerdi ...
Kolay kolay solmadi...
Sen gittin ben yokluğa sığındım
Şu denizdeki kayalara ağladım.
Başımı bir duvara rastladım .
Sertti ama incitmedi .
Bana hesap soran gözlerle bakmadı .
Ne kaya ne duvar ...