Çay Aşkı Şiiri - Nilüfer Albayrak

İçim içimden geçiyor.
Hayat sanki aşk ile kavga ediyor.
Herkes ya da herkesler seviyor,
Ve ben bu yoksulluğu iliklerime kadar hissediyor.

Şuram var ya hani şuram,
Batıyor zalimce,
Haince yaralıyor ve öldürmüyor…

Şu an neredeyim biliyor musun azizim?
Bir deniz kenarı ve denizin dalgası,
Kum sıcak ve ben ondan sıcak,
Gökyüzü mavi ben bir o kadar siyah.
Sesler kayıp, okyanus kokusu,
Ben ise içimde biriktirdiğim ölüm hevesi.

Ne güzel esiyor hava…
Ne güzel tutunuyor umuda…
Ne güzel ağlıyor.
Sonra;
Kaçmak istiyor en güzel baharda…
Kır papatyalarında…

Çocuklar gülüyor,
Anneler ağlıyor,
Babalar susuyor…

Hepsi gerçek mi?
Yoksa ben mi abartıyorum hayatı?
Kimliğimi unuttum azizim!

Sanırım canım şu an sadece çay içmek istiyor.
Sonrasını hayal bile edemiyorum.
San ki sevişmek gibi…
San ki savaşmak gibi…
Ve sıcak çayın deminde kaybolmak gibi…