Çayı demli koy bana,
Gel otur yanıma.
Anlatayım hayatımı sana
Bana tüm yapılanlara,
Gülüp geçtim daima.
Kalbim kırılmadı mı sandın?
Hayır, birçok kez kırıldı.
Ama ben şifayı kimde
Arayacağımı çok iyi bildim.
İşte şu çaydaki koyuluk gibi,
Karartmadım, küsmedim hayata.
Her zaman aklımdan çıkarmadım ki,
Şairi acılar olgunlaştırırmış arkadaş.
Hemen kalkmak gerekirmiş
Ayağına takılan tüm taşlara inat…
Azim, güven ve inanç
İşte bu üç ilke!
İnsanda olması gereken,
Şu çayı, gerçek hayallerle içiren
İşte bu üç ilke!
Kayıt Tarihi : 17.1.2015 15:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Atak](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/17/cay-72.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!