Çay Şiiri - Emir Kemal

Doldu çöp kovam,
Yazamadığım şiirlerimle..
Buruşturulup atılan,
Kağıtlar değil,
Sendin beklide..
Boşa harcanan ne kağıtlar, ne de kalem..
Sadece sen,
Anlamsız oldun...

Karaladığım satırlar,
Üşüdüğüm akşamlar,
Demini almayan bir çay gibi yaktı geçti boğazımı..

Hala ucu acır kalbimin,
Su bile içse yanacak sanır..
Oysa yürek ne çaydan yana,
Ne sudan yana...
Yürek senden yana bahtsızdır..

Okunmaz oldu yazılarım,
Islanan sayfalarda yüzen oldu,
Heceler, harfler...
Şimdi ikinci bir ömür gerek bana,
Yoksa bu ömür nereye gider...