Çay Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Çayın tadı huzur, demlenirken dinginlikle,
Demlikte dans eder, keyif dolu bir ritimle.
Buharı çay fincanına sevgiyle süzülür,
Tatlı bir esintiyle dolaşır, içime dökülür.

Çayın kokusu ruhumu sarar, hafif bir melodi,
Sıcacık bir kucakla sarar, içimde coşku yükselir.
Dudaklara değdiği an, sıcak bir öpücük gibi,
İçimde ılık bir tebessüm, mutluluk gelir.

Her yudumda dolaşır anılar, çayın büyüsüyle,
Eski dostlar, sevdiklerim, birer masal gibi gelir.
Soğuk kış günlerinde, iç ısıtan dost gibidir,
Yağmurlu günlerde, çayla beraber yüreklenir.

Sohbetlerin aranan parçası, çay masanın baş tacı,
Muhabbetin çekirdeği, dostların buluşma yeri.