Çay Şiiri - Ramazan Oflaz

İyi yalnızım
Bugün iyi yalnız
Ve sesim titrek
Gözlerim daha sıcak
Ve daha sessiz Dünya
Daha duygusal yada romantik
Yalnızlığı damarlarımda hissediyorum
Tüm vücuduma yayılıyor
Tırnaklarıma kadar
Gülümseyen bir yüz özlüyorum
Sardımı ısıtan bir el sımsıcak.

Titreyen karanlığı
Kafamda sabitlemek istiyorum
Çay içiyorum tek başına
Harfleri izliyorum,
Ve büyüklüğünü yazının.
İçimi ısıtıyor.
Değerli bir dost gibi
Sessizlikte sesi duyulan.

Kendinden geçiyor çay
Bekledikçe
Sarhoşluyor
Sarhoşladıkça kendine geliyor
Ve ardından
Saatler sarhoşluyor
Zaman yorulduğunu hissediyor
Ama pes etmiyor
Eski mi eski bir parça çalıyor
İnadına
Yorulmadım der gibi
Ama gözlerindeki telaş Firuze’nin
Zamanı korkutuyor
Ve soluyor,
Bir zamanlar kimsenin dayanamadığı güzelliği.