CAVİDAN HANIM
Büyük şehrin en ücra, bir köşesinde
Unutulmuş varoş, mahallesinde
Yaşar kendi halinde, Cavidan Hanım
Sıvaları dökülmüş, cumbalı evde…
Akşam olur işinden, evine döner
Sessizce alnındaki, terleri siler
Fersiz yanan sokak, lamba altında
Gelecek güzel günlere, türküler söyler...
Sardunyalar büyütür, saksı içinde
Sevdanın tüm tozları, var üzerinde
Huzurlu ve mutludur, Cavidan Hanım
Perdeleri sararmış, cumbalı evde…
Sedat Erdoğdu
Kayıt Tarihi : 21.7.2022 11:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Erdoğdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/07/21/cavidan-hanim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!