Çâvête ronîbı Şiiri - Mehmed Adar Alak

Ewê paş pıjangêtena mı kır evîndar.
Çâvête ronibı, ez te wer temaşedıkım.
Hebunate; jı hebunamıra dıbı hêvîdar.
Çâvête ronibı, ez jıte hezdıkım.

Mı güdarı bıkı ! jı dıl da tê va qısana.
seba her takê porête ez kanım şer bıkım,
Bıqasi ez te dıxwazım pışık naxwazı hılma.
Çâvête ronibı, ez jıte hezdıkım.

Tü bı şûfê, dı baharêda kölilkı.
Çâvête ronıbı, ez te dıdılda mezındıkım.
Tü bı rûhhî,dı nav külilkada pınpınikı.
Çavête ronîbı delal, ez jıte hezdıkım.

Çavımın tedıbinı lıherderê
evîn dı paqijı.
Çâvête ronîbê, ez jıta xweşi peydadıkım.
Va çâvana navête bı hêdıka dıqijı.
Çâvêten ronîbı rühêmı; ez jıte hezdıkım.

Tü ëwrkıkî lı sermını, barana te a şabunı.
Çâvête ronîbı, ez pesnêya te dıkım.
Tü rokıkî lı sermını, şewqate
â rojbunı.
Çâvête ronîbı, ez jı te hezdıkım.

Ezê jı lêvêtenara rüyê kena bıdırunım.
Çavê te ronîbı, ezê bextame ronî bıkım.
Ezê temeliyate bı destêxöna bıhunım.
Çâvê me ronîbı, ezê wer jıte hezbıkım.