Çatma Lütfen Kadere Şiiri - Merve Demircan

O, yalnızca bir ilim;
Çatma lütfen kadere!
Zulüm etmez o, Alim;
Düşme boşa kedere!

Kader; derin bir dere;
Dalma asla derine!
Girer isen, bir kere;
İş çıkarır ser’ine!

Kader; girift bir konu;
Herkes ermez sırrına!
İtham edersen onu;
Atar Rabbin har’ına!

Kim küserse yazıya;
Vurur taşı baltaya!
Bu iş, yazık bazıya;
Dönmüş garip oltaya?

Şeytan kalbe üfürüp;
Atar kulu vartaya!
Akla vehim düşürüp;
Şüphe atar ortaya!

Derdest edip bir kulu;
Sokmaz kader çıkmaza!
Atlayarak makulü;
Mağdur etmez es-kaza!

Mahkum edip, o seni;
Etmez asla madara!
Alıp elden hisseni;
Atmaz kat’a bil dar’a!

İradeni unutma;
Et yerinde istimal!
Kendin malla bir tutma!
Sen; ne dalsın, ne de mal!

Madem böyle mahiyet;
Hiç gerek yok telaşa!
Varsa Haktan afiyet?
Büyük devlet, o başa!

Her ne ile sınansan;
Et tümüne eyvallah!
Mütevekkil insansan;
Kafi sana; o, Allah!

Böyle iken hakikat;
Bırak ta’nı kadere!
Yapıp doğru tahkikat;
Son ver artık kedere!

Merve Demircan
11.04.2012-İzmir