çatma kaşlarını sanki kıyametim kopuyor
asma yüzünü son bahar geliyor
hayat zemheriye dönüyor
gece hiç bitmiyor sabah hiç olmuyor
gündüz gün olmuyor yıl oluyor
hayat çekilmiyor,yaşanmıyor
herkes her şey yabancılaşıyor
yediğimden tat almıyorum
sanki zehir yudumluyorum
ben bana küsüyorum
ben beni tüketiyorum
içimde ki sana sarılıyorum
kendimi öyle avutuyorum
hüznün yaşama sevincimi esir alıyor
Kayıt Tarihi : 18.10.2015 00:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yavuz Uzunyurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/18/catma-kaslarini-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!