Çatma Kadere Girme Kedere Şiiri - Cihat ...

Girme fazla derine!
Boğulursun orda sen!
İman et kaderine,
Atiler olsun hasen!

Kader girift bilmece,
Çoğu bilmez o nice!
Kelamı iki hece,
Manası; bin bir desen!

Var ezelden bir takdir,
Ya tebcil var, ya tekdir!
Takdir haktan, o tek’tir!
Huzur var; ”beli”de sen!

Her itiraz beyhude,
En doğruyu, der hüda!
İlimden olan cüda,
Nedir bilemez hasen!

Sende cüz-i irade!
Onda külli irade.
Dileyen hakka gide,
Men etmez, sen “hak”desen!

Vermiş sana bir dümen,
Çevir hakka git hemen!
Mani olursa semen,
Elbette nahoş hissen!

Sol gösterip, sağ vurma!
Kasten solu ağdırma!
Hissi nefse sağdırma!
Veballe dolar kesen!

De daima; ”Hak vekil”!
Neyler sana, bak vekil!
Hayran olur, çok akıl!
Onun her şeyi hasen!

Sebep yalnız zahiri,
Sen takip et ahiri!
İdrak anlar mahiri,
Hikmet görünür ahsen!

Korkma siyah perdeden!
Var bin hikmet ve neden!
Hakim bunları eden!
Et itimat, sen şahsen!

Ahir hoşsa iş hayır!
Hikmette böyle seyir.
Bilmeden deme; ”hayır”!
Nakıs kalmasın hissen!

Et itimat halik’a!
Bırak işi malik’e.
O rahimdir salik’e,
Huzur bulsun, tüm hassen!

Kader; derin bir husus!
Hikmetler ona mahsus.
Ondan açılsa bahis,
Fazla deşme sen şahsen!

Her olayda çok hikmet,
Sanma onu sen nikmet!
Çözemezsin bil tek tek!
Fakat tümüde ahsen!