Çatlıyan toprak,
çatlıyan bir esmerin dudağı
kaç yiğidin ayak izlerini
saklıyor tılsımında....
mehtaplı gecelerde,
kayan yıldızlar gibi
tarihten kopmuş bir duygu
yada,
bir padişah gözdesinin öpücüü
bir zalimin ayağı
aşkın destanlarını
ezip geçmiş...
zamanın yaralarından
kabukları topladım
sarsılan kalpler
birer birer yıkılırken
çapraz duygularda eridi
yürekteki süveyda...
ve
sonun kıyısında vurulmuş
bir bülbülün cesedine
bir baykuş konmuş
geride kalan ise
sadece bir şarkı ve bir kaç melodi.
ya GÜLÜN ağıtı...
Kayıt Tarihi : 8.12.2006 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
axa derizînin çevirisi olan çatlayan toprağı okuyunca bir kez daha kendi dillerinden çevrilen şiirlerin nasıl da duygu yoğunluğundan uzaklaştığını görüyor insan. sonuçta her şiir kendi dilinde özgür ve özgündür. şiirinde en çok beğendiğim yerlerden biri 'zamanın yaralarından kabukları topladım' kısmı.keşke yapabilsek,kabukları toplayıp, hiç yaşanmamış sayabilsek acıları..değil mi?yüreğine sağlık...
TÜM YORUMLAR (2)