/ inandığın dört kitaba and olsun ki sorsaydın anlatırdım sana/
ardımda bıraktığım izler,
peşim sıra gelip ayaklarıma dolanırken
en yalın şizofren hayallerimle
arsızca çiviledim seni benliğime..
gözümden düşme diye uyumuyorum
gecelerdir..
firar etme içimden diye
nefes almıyorum..
cennette cehennemde bu dünyadaymış öğrendiğimden beri
dört yanımda mahşerin atlıları,
dört yanım sen.....
adam sen de deyip;
kovarken omuzlarımdan münker ve nekiri
bilemedim yalnız hangimizin tanrısı haksız
(benim ki seni ruhuma üflemiş,senin ki beni sen de yok saymış)
çatlat ar damarını,
çatlat ve söyle
geceleri yırta yırta sen düşünmedin mi sanki beni
gözlerine yenilmedin mi,yüreğin titremedi mi
aklının odalarında köşe kapmaca oynamadı mı gönlün?
kus içindeki hıncı şimdi
kendini inkar et,kendi küfründe boğul..
kork kendinden,
ki; kendi ellerinde ecelin..
soyun içindeki kafiri,yalvar tanrına..
yalvar ki.. küllerinden yeni bir sen yaratsın sana
bulut gözlerin olsun yine
lal dudakların...
yalvar tanrına, yalvar ki kalemine değil yüreğine serpsin bu kez aşkı...
inandığın dört kitaba kanım aksın ki sorsaydın anlatırdım sana
-itirazı olan varsa ya şimdi konuşsun ya da sonsuza dek sussun-
cümlesine inat ne sustun ne konuştun...
ahhh affedersin..
sahi şairdin sen değil mi?
öyleyse tam sırasıdır şimdi..
haydi
bir
ninni
söyle
uyut
beni....
Kayıt Tarihi : 5.3.2010 16:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!