Çatlamıştı Hırsından Şiiri - Kemal Berk

Gönül bahçemde gördüm, nurunu saçan güneş
Ay görünce sarsıldı, çatlamıştı hırsından
Aylarca aramıştım her yerde güzel bir eş
Bulduğumda güzeller çatlamıştı hırsından

Engindir mavi gözler deniz gibi salınır
Sığ sularda gezinen yunuslara takılır
Estirdikçe estirir dillerine baktırır
Kara gözlü yürekler çatlamıştı hırsından

Döndüm sordum gönüle sarsılmıştı derinden
Ay güneşe sarılır, sıyrılırdı ferinden !
Yüreğin ızdırabı fırlıyor kaderinden
Kıskançlıktan patlayan çatlamıştı hırsından

İçimdeki duygular deniz gibi dalgalı
Halimi soranların tüm sözleri alaylı
Nameleri yazdığım kalemim hep kalaylı
Sevdiğimi bilenler çatlamıştı hırsından

Denizi göğü şaşkın masmavidir gözleri
Berrak sular akarken şelalenin özleri
Ağıza baktırırken dilden çıkan sözleri
Boyun büker güzeller çatlamıştı hırsından

Kül'özünün gönlünde mavi yeşil karışır
Körük gibi yüreğim hecelerle yarışır
Kapkara şu gözlerim güzel yüzle barışır
Sevdayı bilmeyenler çatlamıştı hırsından

Kemal'eren Kemal Berk