Çatlamış rüzgarların sesinde savruldu bakışların,
Nefesi kesildi gülüşlerimin, yüreğim kanadı.
Yıkıldı tüm sığınağı düşlerin,
Yıkıldı birdenbire bir sevginin kocaman yalan aynası..
Çatlamış rüzgarların sesinde savruldu bakışların, rüzgarları fırlatıp attın.
Susadı kulaklarım su gibi sesine,
Kelimeler diziliyor dizelerime senin hasretin yüzünden.
Hecesi hecesine seni seviyorum, ölüyor kalemim sana atılan her kurşunda..
Düşüp kalıyor kelimeler İstanbul'un koynunda...
Fısıltı sesi yankılanıyor aşkın, uzaklaştırıyor tüm tebessümler beni kendimden...
Gülünecek yerde ölüyor hep gece, gizemli geceliğinde gelinliğinin.
Kederlerini giydirmiş karanlık gözlerine sesinin susu.
Çığlıklarını attı sessizliğin sensizliğinde,
Yuvarlandı yüzünden tüm aşkların dokusu...
Suskunluğu süren dudaklarında doğdu kimsesizliğin.
Yelkovanın duruşu asildir akrebe,
Gözleri kırmızıya boyanır kadının.
Geceler hüzünlü, geceler yüzünlü geçer.
Sarmaşıklar sarılır sabrının sınırına yıkılmışlığının,
Sonra kadının ardından kana bulanır her yer.
Çatlamış rüzgarların sesinde savruldu bakışların,
Nefesi kesildi gülüşlerimin, yüreğim kanadı.
Yıkıldı tüm sığınağı düşlerin,
Yıkıldı birdenbire bir sevginin kocaman yalan aynası..
Çatlamış rüzgarların sesinde savruldu bakışların, rüzgarları fırlatıp attın.
Kayıt Tarihi : 7.2.2013 23:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!