Çatlaklardan Sızan Aşk

seviyorsan aklını başından alacaksın.
hem akıl hem aşk, öyle ikisi bir arada olmaz.
mesala biraz çatlak olacaksın.
yani başına aşk yağdığında, o çatlaklardan içeri sızmalı.
kendi içinde uyuyacak kuru yer aramalısın,
hani derler ya meczubi,
hah, tam öyle olmalı işte.
çiçek te, böcek te, köçek te, onu göremiyorsa aşığım dememeli insan.
sabahın saat tam Allah'ın belasını gösterirken uyanmıyorsan, uykun kaçıyorsa,
tam o an o na atfen bir şeyler düşünüp, yazmıyorsan,
"seviyorum" demeyeceksin.
bildiğin deli olacaksın deli, aşkın seni deli edecek.
sevdiğini yargılamayacaksın, olduğu gibi kabul edeceksin.
günbegün daha çok hislenmeli,
daha çok isteyip, daha çok özlemelisin.
gözlerin sürekli o nu aramalı, daha çok bakmak istemeli.
mesala o, gidemediğin yasaklı bir şehir olmalı,
o şehirden gelen treni, otobüsü sevmelisin.
hatta o şehirden gelen nehire köprüden atlamalısın.
...... ve
bütün bunları yaparken, sen ne yaptığının farkında olmamalısın,
ama o, bunların hep farkında olmalı,
ve sevgini, iliklerine kadar hissetmeli.
yani seviyorsan, aklını başından alacaksın,
yoksa "seviyorum" diyerek sevdiğine eziyet etmeyeceksin.