Çatlak Damar Şiiri - Ünal Bulut

Yaşadığım memleketi ikiye ayrılmış,
Hazin ve isyan eder görmekteyim her gün
Başı ezilmiş yıldızım sahibinden yılmış,
Bu şehrin yıldızı korkuyla açıyor gülün...

Göçe zorlamıyorlar oluklarda insanı,
Yaşamdan usanmak, yasamın en bedbaht yanı,
Kış ortasında satılmış hayat düşı kalka,
Eskiye dönüş usul usul yaklaşır halka...

Hükmü veren bundan sonrasına ne der?
Şarkılar devrildi mi? hayır halen dimdik,
Cesur dakikalar gelecek diye beklerler,
Gitmedik ki, bırakacaklarımızla devrildik,

Sinemde eridi, uykuda titreyen toprak,
Bu hezimetin hali ne siyahtır nede ak,
Hazineler dahi kaçmaya bir delik arar,
Bağırmaya vakit yok, eyvahlar neye yarar...

Fasılları bitireceğim, kuleler yakın
Gözlerine yaş dolmuşsa birtek yeğenimin,
Belki tatlı yanı olmalıydı demeyin sakın,
Sözler üstüne kasti devrilmekte yemin

Girme rüyalarıma uyanmalıyım hemen,
Tutun artık, çatlıyorsun tam orta yerinden,
Şefkatli olmasada, bizi saran bir koldu,
Gidenler çaresizdi kalanlara ne oldu...