Yatağıma uzandım,
Yoo sanma ki rahatım.
Ayağımı uzattım,
Yorganım kısa.
Mangaldaki köz değil kül,
Gönlümdeki gibi.
Sebep;
Çatlak camdan giren rüzgar.
Komşuyuz odalarımız bitişik,
Ben seni görmüyorum,
Sen de beni.
Ama benim odamın
Duvarı yok ki!
Kayıt Tarihi : 31.10.2012 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!